De federale regering maakt samen werk van de strijd tegen armoede en ongelijkheid

“Op vlak van armoedebestrijding kunnen en mogen we niet langs de kant blijven staan. Dit plan moedigt de regering aan om actie te ondernemen tegen armoede en ongelijkheid, zowel voor mensen in extreme armoede als voor werkende armen die het risico lopen op armoede”, benadrukt Karine Lalieux.

Met dit nieuwe plan zet de regering haar inspanningen voort en breidt ze ze uit om zo duurzaam en concreet op te treden tegen deze sociale noodzaak, wat versterkt werd door de opeenvolgende crises.

Onzekerheid tegengaan

Dit plan zal dienen als roadmap voor de regering op korte, middellange en lange termijn.

Het geeft een antwoord aan drie hoofddoelstellingen:

·         vroegtijdige opsporing en preventie van armoede;

·         werk als hefboom in de strijd tegen armoede en ongelijkheid door een actieve deelname aan de arbeidsmarkt aan te moedigen;

·         toegang tot rechten en inclusie voor iedereen garanderen door middel van de strijd tegen non-take up.

“Ondanks een daling op het risico op armoede of sociale uitsluiting, zoals AROPE-cijfers aantonen, tot 19,3% in 2021, wil dat zeggen dat alsnog één op de vijf mensen in ons land in onzekerheid leven,” benadrukt Karine Lalieux.

De regering nam al een groot aantal maatregelen om de armoede te doen dalen. Zo gingen de minimumlonen omhoog, gaat men de strijd aan tegen de non-take up en injecteerden men 30 miljoen euro voor meer digitale inclusie, ...

“En dan hebben we het nog niet gehad over de 2 miljard euro die werd geïnvesteerd in de verhoging van de minimumpensioen, de IGO-uitkering, de inkomensvervangende tegemoetkoming voor mensen met een handicap en het leefloon te verhogen. De daling van de AROPE-cijfers toont aan dat de federale maatregelen hun vruchten afwerpt. Maar dat neemt niet weg dat we op onze lauweren kunnen rusten.”

Alle vaardigheden gecombineerd

Net als het Federaal Plan Handicap, dat een jaar geleden werd goedgekeurd, is dit nieuwe Armoedeplan het resultaat van collectief werk. Het getuigt van een belangrijk engagement van elke federale minister om een deze maatschappelijke uitdaging aan te pakken.

De uitvoering van de verschillende maatregelen blijft de verantwoordelijkheid van de bevoegde ministers.

Hieronder staan enkele voorbeelden uit het armoedeplan:

·         Zorg voor het verder digitaliseren van afbetalingsplannen om zo de vicieuze cirkel van hogere boetes bij wanbetaling te doorbreken;

·         De mogelijkheid bestuderen om afgeleide rechten te behouden wanneer iemand aan de slag gaat, zoals het behoud van het sociaal tarief, mobiliteitstarief, etc;

·         Tijdelijke combinatie van inkomen uit werk en sociale uitkeringen toestaan, wanneer iemand omschakelt richting werk;

·         Een kruising organiseren tussen de data van de FOD Financiën en die van de kruispuntbank van de sociale zekerheid om kennis, nuttige gegevens en waarschuwingen uit te wisselen over bestaande en nieuwe rechten in geval van onvoldoende inkomen. Het is essentieel om het gebruik en aanwenden van rechten systematisch te versterken van zodra ze beschikbaar zijn;

·         Gerichte maatregelen om de financiële toegankelijkheid van bepaalde medicijnen te verbeteren;

·         Door de douane in beslag genomen goederen schenken aan armoedeorganisaties;

·         Enz 

Karine Lalieux: “Nu komt het erop aan uit te voeren. We zijn nu in deze fase beland binnen dit armoedeplan. Ik weet dat ik op elke minister kan rekenen om de maatregelen, die onder zijn of haar bevoegdheid vallen, uit te voeren. Van mijn kant, als coördinator, zal ik tijdens een interministeriële conferentie in september dit plan voorleggen aan de deelstaten om mogelijke synergieën tussen de verschillende niveaus te identificeren. We zijn altijd sterker als we de inspanningen samenbrengen, want armoede kent geen grenzen.”